😍 Υπολογιστής ηλικίας — Πόσο χρονών είμαι;

agecalculator·zone

Πασιέντζα
Mahjong
Φιδάκι
Ναρκαλιευτής
2048

Ελληνικά
- Azərbaycan dili
- Bahasa Indonesia
- Bahasa Melayu
- Català
- Dansk
- Deutsch
- Eesti
- English
- Español
- Ελληνικά
- Filipino
- Français
- Hrvatski
- Italiano
- Latviešu
- Lietuvių
- Magyar
- Nederlands
- Norsk
- Polski
- Português
- Română
- Shqip
- Slovenčina
- Slovenščina
- Srpski
- Suomi
- Svenska
- Tiếng Việt
- Türkçe
- Čeština
- Български
- Македонски
- Русский
- Українська
- العربية
- فارسی
- বাংলা
- עברית
- اردو
- हिन्दी
- ภาษาไทย
- ქართული
- 简体中文
- 繁體中文
- 日本語
- 한국어

Επιλογές
Υπολογιστής ΔΜΣ

Πληροφορίες
Ηλεκτρονικός υπολογιστής ηλικίας
Η ηλικία θεωρείται ως το προσδόκιμο ζωής από τη στιγμή της γέννησης και το μέτρο μέτρησης είναι τα ημερολογιακά έτη. Σε αυτή την περίπτωση, οι παράγοντες ανάπτυξης του οργανισμού δεν λαμβάνονται υπόψη και οι συνομήλικοι μπορεί να έχουν διαφορετικές ψυχολογικές και βιολογικές ηλικίες. Κάποιος "μεγαλώνει" στην ηλικία των 14-16 ετών και για αυτό κάποιος χρειάζεται να ζήσει τουλάχιστον 25-30 χρόνια.
Το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας
Μέχρι πρόσφατα, υπήρχε η εσφαλμένη αντίληψη ότι πριν από την έναρξη της εκβιομηχάνισης (τέλη του 18ου αιώνα), το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου ήταν μόνο το 50-60% των σημερινών δεικτών. Οι 30χρονοι θεωρούνταν «γέροι» και μόνο λίγοι επέζησαν μέχρι τα 50 τους -λόγω δύσκολων συνθηκών εργασίας, αρρώστιας και φτώχειας. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει και πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι αυτή η διαφορά είναι πολύ υπερβολική και σε ορισμένες περιόδους της ιστορίας, ένα άτομο ζούσε τόσο πολύ (και μερικές φορές περισσότερο) από σήμερα.
Πέτρινη εποχή
Το μικρότερο προσδόκιμο ζωής ενός Χόμο Σάπιενς πέφτει στη Λίθινη Εποχή, όταν μόλις είχε ξεκινήσει το ταξίδι του προς τον πολιτισμό και δεν είχε προλάβει να δημιουργήσει όλες εκείνες τις εφευρέσεις που σήμερα μας βοηθούν να επιβιώσουμε και να προστατευτούμε από τις αρνητικές επιπτώσεις του περιβάλλοντος. Αλλά ακόμα και τότε, στις πιο «ακραίες» συνθήκες, υποφέροντας από πείνα, κρύο και ασθένειες, ένας άνθρωπος μπορούσε να ζήσει έως και 40 ετών και άνω, και αυτό αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στις τοποθεσίες των Νεάντερταλ και των Κρομανιόν. p>
Γιατί ο μέσος όρος ηλικίας ενός ατόμου στη Λίθινη Εποχή είναι επίσημα μόνο 20 ετών; Το θέμα είναι στα στατιστικά στοιχεία, τα οποία περιελάμβαναν τη βρεφική θνησιμότητα. Έτσι, λιγότερο από τα μισά από όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν έζησαν μέχρι τα 5 χρόνια, αλλά αφού περάσει αυτό το ηλικιακό όριο, ένα άτομο θα μπορούσε κάλλιστα να ζήσει μέχρι τα 30, και μέχρι τα 40, ακόμη και μέχρι τα 50. Το πρόβλημα ήταν ότι όσο παίρνετε Μεγαλύτερα, γινόταν όλο και πιο δύσκολο να βρεις φαγητό και οι άνθρωποι πέθαιναν πιο συχνά όχι από μεγάλη ηλικία, αλλά από πείνα και ασθένειες.
Αρχαιότητα
Στην αρχαιότητα, το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν 30 χρόνια, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από "η μέση θερμοκρασία στο νοσοκομείο". Ένας τόσο μικρός μέσος όρος εξηγείται από την υψηλή βρεφική θνησιμότητα, η οποία ήταν περίπου 30%. Αλλά αν το παιδί ζούσε 10-12 ετών, είχε κάθε ευκαιρία να πεθάνει γέρος. Για παράδειγμα, στην αρχαία Ρώμη, η ηλικία των ανδρών ήταν 18-60 ετών, πράγμα που σημαίνει ότι οι 60χρονοι πολεμιστές ήταν αρκετά έτοιμοι για μάχη, μπορούσαν να κρατούν μια ασπίδα και ένα σπαθί στα χέρια τους και να κάνουν μεγάλες πορείες πόδι.
Μεταξύ των πλούσιων τάξεων, το προσδόκιμο ζωής ήταν ακόμη υψηλότερο. Έτσι, οι μελέτες δείχνουν ότι ο Φαραώ Neferkare Pepi II πέθανε σε ηλικία 68 ετών και ο Ramesses II - σε ηλικία 90 ετών. Ο Πυθαγόρας πέθανε σε ηλικία 75 ετών, ο Ιπποκράτης στα 90 και ο Ξενοφάνης ο Κολοφώνας στα 95.
Μεσαίωνας
Ο μέσος όρος ηλικίας των ελίτ και των απλών κατοίκων διέφερε σε διαφορετικές περιόδους του Μεσαίωνα. Μεταξύ των πρώτων, υπήρχαν περισσότερα μακρά συκώτια λόγω πιο άνετων συνθηκών διαβίωσης, μιας θρεπτικής διατροφής και πρόσβασης σε φάρμακα. Οι απλοί άνθρωποι, κατά μέσο όρο, πέθαιναν 10-15 χρόνια νωρίτερα από τους πλούσιους. Έτσι, μελέτες δείχνουν ότι στην Αγγλία του 13ου αιώνα, το 65% του πληθυσμού ζούσε μέχρι την ηλικία των 10 ετών, το 55% έως τα 30, το 30% έως τα 50 και το 7% έως τα 70-75. Εάν αφαιρέσουμε την υψηλή βρεφική θνησιμότητα, τότε αυτοί δεν είναι τόσο κακοί δείκτες, αρκετά συγκρίσιμοι με πολλές σύγχρονες χώρες.
Το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής στον Μεσαίωνα πέφτει τον 14ο αιώνα, όταν η πανώλη ήρθε στην Ευρώπη. Σε σύγκριση με τον 13ο αιώνα, όταν οι περισσότεροι αριστοκράτες ζούσαν μέχρι τα 64 χρόνια, τον 14ο αιώνα ο αριθμός αυτός μειώθηκε στα 45 χρόνια. Αλλά ήδη από τον XV αιώνα, οι δείκτες επέστρεψαν στο αρχικό. Οι απλοί άνθρωποι ζούσαν πολύ λιγότερο - λόγω των αχαλίνωτων ανθυγιεινών συνθηκών, της φτώχειας και της σκληρής σωματικής εργασίας.
Ενδιαφέροντα γεγονότα
Ο Μπούντια Σινγκ έγινε ο νεότερος μαραθωνοδρόμος στον κόσμο σε ηλικία 3 ετών.
Ο Michael Kearney έγινε ο νεότερος απόφοιτος του πανεπιστημίου, έχοντας λάβει πτυχίο από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αλαμπάμα σε ηλικία 10 ετών.
Η μαμά-Ζι, μια 17χρονη κοπέλα από τη Νιγηρία, έγινε η νεότερη γιαγιά στον κόσμο. Σε ηλικία 8 ετών γέννησε μια κόρη και αυτή με τη σειρά της έγινε μητέρα σε ηλικία 8,5 ετών.
Τα τελευταία 100 χρόνια, η εφηβεία μειώθηκε κατά 2 χρόνια τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια.
Ο νεότερος δισεκατομμυριούχος δολαρίων το 2007 ήταν ο 23χρονος Mark Zuckerberg, ο ιδρυτής του κοινωνικού δικτύου Facebook.
Στο σώμα ενός ενήλικα, υπάρχουν περίπου 100 τρισεκατομμύρια (από 10 έως 14η δύναμη) κύτταρα, από τα οποία περίπου 100 δισεκατομμύρια πεθαίνουν κάθε μέρα και αντικαθίστανται από νέα. Μετά από 7-10 χρόνια, δεν μένει ούτε ένα «παλιό» κύτταρο στο σώμα μας και σε αυτό το διάστημα «ανανεώνονται» πλήρως.
Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι η πραγματική ηλικία δεν είναι τόσο σημαντική, ειδικά στον 21ο αιώνα, όταν η ανθρωπότητα έχει λύσει όλα τα κύρια προβλήματα που σχετίζονται με τη διατροφή, τη διαμονή, την υγιεινή και τα φάρμακα. Η βρεφική θνησιμότητα στις πολιτισμένες χώρες σήμερα δεν υπερβαίνει το 1-2%, και όλοι έχουν την ευκαιρία να ζήσουν μέχρι τα βαθιά γεράματα, διατηρώντας το καλό πνεύμα και την κοινή λογική.
Βοήθεια
Πόσο χρονών είμαι;
Κάθε άτομο αναπτύσσεται ξεχωριστά: τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Δεν εξαρτάται μόνο από την ηλικία, αλλά και από τα γενετικά χαρακτηριστικά και την εμπειρία με άλλους ανθρώπους. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι στην ηλικία των 20 ετών ένας άνθρωπος είναι ακόμα πολύ ανόητος και στα 60 του είναι έξυπνος και έμπειρος, και η ζωή θα δώσει συχνά εντελώς αντίθετα παραδείγματα που διαψεύδουν αυτήν τη θεωρία.
Περίοδοι ενηλικίωσης: στην αρχαιότητα και τώρα
Οι κανόνες της ενηλικίωσης που καθιερώθηκαν στις σύγχρονες πολιτισμένες χώρες είναι πολύ διαφορετικοί από τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός λογικού ανθρώπου, ως βιολογικού είδους. Εάν στις πρώην χώρες της ΚΑΚ η νόμιμη ηλικία είναι 18 ετών και σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ - 21 ετών, τότε στην Κούβα ξεκινά ήδη από 16 ετών και στις Νήσους Φερόες - από 14 ετών. Αυτό αντιστοιχεί καλύτερα στην έναρξη της εφηβείας, η οποία κατά μέσο όρο εμφανίζεται μεταξύ 9 και 14 ετών για τα αγόρια και 8 έως 13 ετών για τα κορίτσια.
Σε κάθε ιστορική εποχή, η ηλικία ενός ατόμου εκτιμήθηκε διαφορετικά και δεν περιλάμβανε πάντα στάδια όπως η εφηβεία και η νεότητα (συνήθη για τις μέρες μας). Στην εποχή του Ιπποκράτη λοιπόν, διακρίνονταν μόνο 4 περίοδοι ζωής (3 κύριες και 1 επιπλέον):
παιδική ηλικία - έως 14 ετών;
ωριμότητα - έως 42 ετών;
ηλικία - έως 63 ετών;
Η μακροζωία είναι πάνω από 63.
Έτσι, ένας 15χρονος έφηβος θα μπορούσε ήδη να θεωρείται «ώριμος» άνθρωπος, πλήρως υπεύθυνος για τα λόγια και τις πράξεις του. Στην εποχή μας, τα «παιδιά» - σύμφωνα με τα συναισθήματά τους και σύμφωνα με τα συναισθήματα των γονιών τους - μπορούν να παραμείνουν τουλάχιστον μέχρι την αποφοίτηση από το σχολείο (17-18 ετών), ή ακόμα και μέχρι την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο (22-24 ετών ).
Ηλικιακή ταξινόμηση του ΠΟΥ
Από το 2017, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ταξινομεί ξεκάθαρα την ηλικία ενός ατόμου σε πολιτισμένες χώρες και τη χωρίζει σε 5 χρονικές περιόδους:
νεότητα - έως 45 ετών;
η μέση ηλικία είναι κάτω των 60 ετών;
ηλικία - έως 75 ετών,
ηλικία - έως 90 ετών;
οι αιωνόβιοι είναι άνω των 90 ετών.
Όπως στην αρχαιότητα, στην περιοδοποίηση του ΠΟΥ δεν υπάρχουν νομικά προβλεπόμενες ηλικίες «νηπιακής ηλικίας», «παιδικής ηλικίας», «εφηβείας» και «νεότητας», που είναι στη ζωή κάθε ανθρώπου. Τα όρια μεταξύ αυτών των χρονικών περιόδων είναι πολύ θολά, ειδικά μεταξύ των δύο τελευταίων, και μπορείτε να αποκαλέσετε ένα άτομο «νεαρό» στα 13 ή 25 του.
Επιπλέον, τα ατομικά χαρακτηριστικά κάθε ατόμου, η κληρονομικότητα, η μαθησιακή ικανότητα, η υγεία, η φυσική κατάσταση κ.λπ. είναι υψίστης σημασίας. Εκτός από τη βιολογική, η ψυχολογική ηλικία μπορεί επίσης να διαφέρει πολύ. Έτσι, μπορείτε να συναντήσετε τόσο εφήβους που είναι σοφοί στη ζωή όσο και ηλικιωμένους που παραμένουν παιδιά στην ηλικία των 60-70 ετών.
Δεδομένης της τεράστιας γενετικής ποικιλομορφίας των εκπροσώπων του Homo sapiens και της ιστορικής τους συμμετοχής σε διαφορετικές τάξεις και κάστες (για κάποιους, οι πρόγονοί τους είναι τεχνίτες και αγρότες και για κάποιους, γαιοκτήμονες και μονάρχες), μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι οι διαφορές μεταξύ δύο ατόμων μπορεί να υπερβαίνουν τις διαφορές μεταξύ των ειδών. Δηλαδή, η διανοητική και ψυχική διαφορά μεταξύ δύο ανθρώπων μπορεί να είναι μεγαλύτερη από ό,τι μεταξύ ενός ανθρώπου και ενός πιθήκου. Και το ίδιο χάσμα μπορεί να υπάρχει μεταξύ ενός νέου και ενός ηλικιωμένου, ειδικά αν έζησαν και αναπτύχθηκαν σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Επικοινώνησε μαζί μας
Απόρρητο

firefly·zone